بررسی اختلاف نتایج روش های PCR، اسمیر و کشت در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس سل کشوری

مقدمه: با توجه به اینکه امروزه پیشرفت های چشمگیری در بهداشت عمومی صورت گرفته است، تعداد بیماران مبتلا به سل ریوی در سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. هدف از این مطالعه تعیین تفاوت و مقایسه نتایج PCR، کشت و اسمیر در نمونه های مختلف بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه مرجع سل بیمارستان مسیح دانشوری بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی، کلیه نمونه‌هایی که از سال 1391 تا 1400 برای آنها PCR، کشت و اسمیر انجام شد، مورد بررسی قرار گرفتند. در موارد مشکوک، PCR-RFLP برای نمونه ها انجام شد و پاسخ این تست به عنوان پاسخ نهایی در نظر گرفته شد. در نهایت، پاسخ PCR با پاسخ اسمیر و کشت مستقیم نمونه ها مقایسه شد. یافته‌ها: از 6422 نمونه، در 550 نمونه، هر سه آزمایش اسمیر، کشت و PCR مثبت بود. در 1322 مورد اسمیر و کشت مثبت و PCR منفی بود. در 220 نمونه اسمیر منفی و دو آزمایش دیگر مثبت و در 400 نمونه کشت منفی و دو آزمایش دیگر مثبت بود. در 3 مورد فقط کشت مثبت بود. در 210 نمونه فقط اسمیر و در 310 نمونه فقط PCR مثبت بود. روش PCR در مقایسه با دو روش اسمیر و کشت دارای حساسیت 35 درصد، ویژگی 98، ارزش اخباری مثبت 35 درصد و ارزش اخباری منفی 98 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به ویژگی بالا و حساسیت کم روش PCR در نمونه های مختلف بیماران مبتلا به سل ریوی، این روش می تواند برای تشخیص دقیق، سریع و به موقع بیماران مبتلا به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و بیماران مبتلا به مایکوباکتریوم غیر سلی بسیار مفید باشد. این روش را می توان در کنار دو روش اسمیر و کشت به عنوان تعیین کننده سلامت افراد با توجه به ویژگی بالای آزمایش ذکر کرد.